18 maja przypada 80. rocznica bitwy o Monte Cassino.
W styczniu 1944 roku alianci rozpoczęli walki o Monte Cassino – istotny punkt na mapie niemieckich umocnień, tzw. Linii Gustawa. Przez cztery miesiące krwawych starć nie udało się zdobyć wzgórza. Nocą z 11 na 12 maja do boju wkroczyli żołnierze 2 Korpusu Polskiego generała Władysława Andersa. 18 maja nad gruzami klasztoru zawisła polska flaga i zabrzmiał hejnał mariacki grany przez Emila Czecha. Twierdza została zdobyta.
Czytelnia dla Dorosłych poleca książkę Opowieść o 2 Korpusie Polskim Generała Władysława Andersa Grażyny Jonkajtys-Luby.
Publikacja, jak pisze autorka jest „wynikiem studiów i poszukiwań, z natury rzeczy powierzchownych. Oczekuję, że spełni ona funkcję, o jakiej myślę: żyjącym uczestnikom przypomni opisane wydarzenia, młodszym uświadomi historię tych lat, a może też natchnie któregoś młodego, prawdziwego historyka, do przejrzenia dokumentów i pamiątek w Muzeum i Instytucie Generała Sikorskiego w Londynie, przestudiowania zbiorów Instytutu Hoovera w Stanford w Kalifornii, przebrnięcia przez pamiętniki i artykuły w ówczesnej prasie i napisania prawdziwej historii tych żołnierzy. Ich historia to pasmo bohaterskich czynów: wyrwanie się z łagiernego odrętwienia i »niebytu«, pokonanie wszystkich szykan sowieckiego NKWD, podróż w nieludzkich warunkach, w łachmanach i o głodzie przez olbrzymie obszary Rosji Sowieckiej, wykrzesanie z siebie sił i energii na przeżycie okrutnej zimy 1941/1942 w namiotach i ziemiankach letniego obozu Armii Czerwonej, pokonywanie słabości po tyfusie i malarii, mordercze ćwiczenia na pustyni w przerażającym upale, potem męczące walki na zimowym froncie we Włoszech. I ten niezwykły zryw – zwycięska walka o Monte Cassino. To są epizody zasługujące na miano bohaterskich”.
Grażyna Jonkajtys-Luba w kwietniu 1940 roku została deportowana z matką i rodzeństwem do Kazachstanu. W ciągu sześciu lat zesłania wykonywała różne prace polowe w kołchozie, wyrabiała cegły, pasła świnie, a przede wszystkim murowała piece i remontowała budynki kołchozowe. Po powrocie do Polski w 1946 r., rozpoczęła studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, które ukończyła w 1952. W 60. rocznicę istnienia Instytutu Józefa Piłsudskiego w 2003r. odznaczona została przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.